Τα κάλαντα που λένε οι καλημεράδες, το βράδυ παραμονή των Φώτων, σε όλα τα φωταγωγημένα σπίτια του χωριού μας.
Το τρικούβερτο γλέντι που γίνεται την επόμενη μέρα με όλους τους χωριανούς και φίλους που βρίσκονται στο χωριό με τα χρήματα που μαζεύουν οι καλημεράδες.
Το έθιμο που διαρκεί πάνω από 200 χρόνια εκτός των μαύρων χρόνων της κατοχής (ξανάρχισε στις 5-1-1955 και το γλέντι της επόμενης μέρας έγινε στο μαγαζί του Σταύρου Καρίπη).
Γι’ αυτούς που τα ξέρουν, γι’ αυτούς που τα ξέχασαν και γι’ αυτούς που θέλουν να τα μάθουν.
Καλήμερα, Καλήμερα, αφέντημ καλή σου μέρα
Αφέντημ στα σαράγια σου καντήλια κρεμασμένα
Δίχως αλίσια κρέμονται, δίχως αέρα σιόνται
Αν Βάλεις λάδι και κερί φέγγουν στη γειτονία σου
Αν βάλεις λάδι μοναχά φέγγουν την αφεντιά σου.
Πολλά είπαμε τ’ αφέντη μας να πούμε στην κυρά μας
Κυράμ όταν στολίζεσαι και πας στην εκκλησιά σου
Βάζεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αστήθι
Και τον καθάριο ουρανό βάζεις καγγελοφρίδι.
(Αν στην οικογένεια υπάρχει κορίτσι)
Κυράμ τη θυγατέρα σου, κυράμ την ακριβή σου
Την έλουζες την χτένιζες στα σύννεφα την κρύβεις
Και σπάραξαν τα σύννεφα και φάνει η κόρη μέσα
Την είδε ο γιός του βασιλιά την είδε ο γιός του ρήγα
Δεν θέλω εγώ το βασιλιά δεν θέλω εγώ το ρήγα
Μον θέλω τσοπανόπουλο να παίζει τη φλογέρα.
(Αν στην οικογένεια υπάρχει αγόρι)
Εδώ έχουμε ένα γιο καλό και άξιο παλικάρι
Γυρεύει για να παντρευτεί να βρει να αρραβωνιάσει
Να πάρει από ψιλή γενιά και από Γιωργάδες μάνα
Νάνε ψιλή, νάνε λιγνή, νάνε καγγελοφρίδα.
Κέραστα αφέντημ, κέραστα τα λασποκοπιασμένα
Να πάνε στο κρασοπουλειό, να φάνε και να πιούνε
Και να πολυχρονίσουνε, να πούνε και του χρόνου.
Περισσότερες φωτό μπορείτε να δείτε στο φωτογραφικό υλικό.